I rozpaloną głowę Burzliwych pełną zórz, Na maki purpurowe, Mijając kwiaty , złóż! Traw zieleń, błękit nieba Raz jeszcze ujrzeć trzeba… Przypomnieć jeszcze raz Świat wokół nas… — Widziałem sny ogromne, Lecz już ich nie przypomnę. Wiosenne spadły deszcze, A nie ma moich snów! Raz jeszcze i raz jeszcze O makach w polu mów! Odpowiedz