KWIATY DUSZY
Zajrzałam dzisiaj w lustro tęsknot schwytanych i poruszeń.
Bukiet kwiatów czarodziejską mową natury zanucił.
Tam oczy fiołkami błękitem roześmiane..zaklęte. Wiatr zapachów i barw z źródła promieni,
świat zabarwiły w magiczne tchnienia.
W duszy i w sercu pochmurnym rozbłysło tysiące,
zamkniętych roje błysków rozświetlonych..
Kwiaty, co w sennym puchu pąków zatrzymało piękno.
Oddały urodą wzbudzenie w sercu wschodzące.
Nawet peany ,co przyrodę ośmielają się opisywać,
zachwytu od których drgnie ziemia ,nie wzruszą rymami..
To tylko kleksy zaznaczone trywialnie palcem,ślepe muśnięcia,
gdy nie ma w duszy wizji odczuwanej, kolory są martwe.
Tylko czułe wołanie iskry, widmo tkliwe, w człowieku odczytane,
jest uczuciem , nie znającym miary, kwiat egzotyczny nieznany.
Jest to poezja drgnień serca, błękitny łyk źródlany wzniosłych wzruszeń.
W Miłość dla wszystkich ludzi na świecie przelana.
13-09-2017 10:53
Odpowiedz