Ale nau­czyłam się cze­goś in­ne­go. Zauważyłam, że od­bieram nadzieję i sa­ma jej nie mam. Nie mam jej, bo nie chcę roz­cza­rowań. Nie ma nadziei- nie ma roz­cza­rowa­nia. Ni­by ta­kie pros­te. Odpowiedz

...Od­le­ciał cichuteńko i cho­ciaż był tu chwilę, zachwy­cił swą urodą bo ta­kie są motyle. Są jak mo­men­ty w życiu, co bar­dzo krótko trwają, lecz bez nich żyć nie sposób, tak sobą zachwycają... Odpowiedz

Zaw­sze mi pow­tarzał, że jeśli tyl­ko za nim zatęsknię, mam spoj­rzeć w niebo, na słońce, na drogę, którą mam przed sobą, bo gdzieś na jej końcu będzie na mnie cze­kał. Odpowiedz