Nie bój się deszczu i porzuć parasol, byś i swej duszy nie musiał przeklinać za to, że czasem i w niej smutki płaczą - przecież to nie jest duszy twojej wina. Odpowiedz

Tak się ze sobą pokłócili, tak się rozstali pełni złości, że zapomnieli parasola i teraz moknie w samotności. Odpowiedz

Los uśmie­chnął się do mnie niem­ra­wo i wy­ciągnął rękę, żeby po­dać mi pa­rasol, ale kiedy po niego sięgnęłam wep­chnął mnie pod rynnę. Złośliwiec. Odpowiedz

Tapetka faktycznie jest fajna i nastrojowa lecz mi się bardziej z jakimś uprowadzeniem/zbrodnią kojarzy niż z romantyzmem (porzucony parasol). Ale może za dużo filmów kryminalnych oglądam :) Odpowiedz

Ciągle pada, nagle ogniem otworzyły się niebiosa, Potem zaczął deszcz ulewny siec z ukosa, liście klonu się zatrzęsły w wielkiej trwodze. A ja? A ja chodzę i niestraszna mi wichura ni ulewa, Ani piorun, który trafił obok drzewa, słucham wiatru, który wciąż inaczej śpiewa. Odpowiedz

Romantycznie to wygląda :) Odpowiedz

Szkoda lata,ale jesień też może być piękna. Odpowiedz