Zima jak róża cieszy widokiem miło popatrzeć na świat za oknem ściskając kubek ciepłej herbaty wychylić spróbuj z przytulnej chaty kryształki lodu skuwają serce ono się broni umierać nie chce silne, rozbija sople co cierniem zdają się wkłuwać coraz to głębiej droga daleka między zmysłami zima jak róża dotykiem rani obie są piękne lecz niebezpieczne a tutaj wiosny nie widać jeszcze Odpowiedz