Ojczyzna to otwarta księga dzieciństwa mały domek wśród bzu młyn nad wodą stara rzeka las pachnący konwaliami i malinowe zagajniki podwórko ze starą szopą piwnica pełna tajemnic zarośnięte groby tych co za Ojczyznę życie oddali pamiętam jeszcze zagubioną wśród wierzb kolędę studnię z żywą wodą metalową drabinę na strych zapach pajęczyny i stary kufer z przeszłością urosła moja Ojczyzna pożółkły zdjęcia wciąż jest bliska i taka kochana... /noemitka/ Odpowiedz

W nędznej szopie urodzony, żłób mu za kolebkę dano. Cóż jest, czym był otoczony? Bydło, pasterze i siano. Ubodzy, was to spotkało, witać Go przed bogaczami. Odpowiedz

Życie to let­nia łąka, pełna doz­nań i aromatów. Możesz położyć się, zam­knąć oczy i puścić wodze fantazji. Możesz też wy­ciągnąć dłoń i ot­worzyć serce, zaw­sze usiądzie na niej ja­kiś motyl... Odpowiedz