Zaw­sze można zna­leźć ten je­den płomień nadziei, który próbu­jemy wy­korzys­tać ... lecz nie zaw­sze uda­je nam się go dob­rze wy­korzys­tać... cza­sem ten płomień ga­simy jed­nym ges­tem, słowem ... i nie zaw­sze uda się go za­palić z powrotem... Odpowiedz

Zgoiło się wiele smut­nych ran I wiele krwi zak­rzepło się Og­nia na krzyk niewiele mam A ogień ów zacho­wać chcę!. Odpowiedz

Do wykonania w Gimpie ;p ale pomysł się liczy Odpowiedz

Ładne płomienie i widać rozmazanie Odpowiedz

Aż ciary przechodzą po plecach na sam widok tych płomieni Odpowiedz