Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on, jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech, w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się ,tak śpieszę? Przecież na końcu czeka ,na mnie trumna.” Pozbądź się tego, wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można, znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. - Danuta Szaflarska Odpowiedz

Nowak Adam, Oprócz nas uciekamy od siebie nawzajem kolorowym tramwajem do różnych miejsc, w każdej chwili świata po koniec nieruchomi w ruchomym wagonie, spieszymy gdzieś tak się plączą ulice i szyny, elektryczny brzęczy labirynt podróży co, nas niesie do na przystankach na wyspach nadziei tak czekamy jakbyśmy wiedzieli, że oprócz nas nie ma nas, uciekamy od siebie nawzajem kolorowym tramwajem. Odpowiedz

"Tramwaj na przystanku zakwitł jak róża..." E. Stachura Odpowiedz

A NAWET SUPER Odpowiedz

Ładne ;) Odpowiedz