Cze­go TE­RAZ walczyć chcę?! Cier­pienie naj­gor­szym ga­tun­kiem ognia sa­mot­ności... z zewnątrz tak ubo­go co by się nie stało... Czas przes­tać szu­kać! Chwi­li uko­jenia tyl­ko w so­bie zaz­nać Odpowiedz

Pragnę na­dać sens me­mu walecznemu sprzeciwowi, nie chcę już, ośle­piona złością, kiero­wać bunt w ciemno. Bo i bun­to­wać się można z pokorą. Na kolanach. Odpowiedz

Co uk­ry­li ro­zum we wspólnych mianow­ni­kach w cza­sie ana­logo­wym. Odpowiedz

Na łące usłanej kwiatuszkami pięknymi, będę boso biegać z motylkami małymi. Wiatr rozwiewać będzie piękne moje włosy, które w słońcu lśnić będą jak złote kłosy. Odpowiedz

Gdyby wzrok mógł zabijać :) Odpowiedz