Czasem... Zdarza się przedziwna w gęstym lesie cisza, Która pozwala... W zadumie marzyć. O tym, Co dobry los Nam szykuje, Co jeszcze w życiu... Może się zdarzyć. Te lata, Które już odpłynęły, Wspomnieniem... Mglistym tylko zostają. Czasem są ciepłym, Miłym westchnieniem, A czasem smutkiem Nas ogarniają. Dobrze było by... Zrobić porządki, Zapomnieć... Zniszczyć... Co złe Nam było. Wymazać... Wszystkie niedobre chwile, Jakby nic złego się... Nie zdarzyło. A dni szczęśliwe, Dobre, Przyjemne, Które już też... W dal odpływają. Głęboko w sercu... Niech się rozgoszczą I tam swój kącik... Bezpieczny mają. Będą balsamem... Dla chorej duszy, Która wciąż tęskni... Do swoich marzeń. Pozwolą wierzyć... Z nową nadzieją, Że los... Odpowiedz

Las ma to do siebie, że zaw­sze gdzieś wyjdziesz. Odpowiedz

Mnie, pozbawionemu obiektu miłości, pozostała natura jeża, tak więc ukryłem swoje serce pośród liści. Odpowiedz