Ziemia już ma oddech jesieni, na krzewach rozwieszono wici to kod srebrem pisany, z "babiego lata" , srebrnej nici, zwiastuje rychłe nadejście, mglisto-jesiennej pani. A my - pójdźmy na spacer kochany,, parkową aleją złotem usłaną i w jesiennym nastroju, pozbierajmy purpurowe słowa, jak jesienne kasztany. Odpowiedz

Nadchodź jesień szczerozłota .Wiatr w parku suche liście goni, A ty spacerkiem , szumem wiatru otulony , idziesz i cieszysz się pięknem parku . Odpowiedz

"Trudność w sprzedawaniu sztuki polega na tym, że sprzedajesz siebie. Dlatego tak trudno jest sprzedać sztukę ..." Odpowiedz