Płynie czas Zapachniało sierpniowe powietrze, Zboża złote kłosy pochylają. O jesieni szumisz letni wietrze? Świerszcze grają, jakby tęsknie grają. Już nostalgia zakrada się w serce- I myślami smutnymi oplata. Choć jesienią zachwycę się jeszcze- Gorzko wzdycham: Jakże szkoda lata! Płynie czas na skrzydłach błyskawicy. Dnie mijają. Przyroda dojrzewa- Tak jak życie ludzkie. Któż wiek liczy, Kiedy duszę uśmiech opromienia? /Regina Ryżewska/ Odpowiedz

"Z pełnych kłosów chleb powstaje, pusty kłos tylko słomę daje. Czy byliśmy tak jak te kłosy; pełne ziaren, czy puste na wietrze?" Odpowiedz