Ty­le cza­su coś się w mojej jasny blond głowie o niebieskich pieknych oczach for­mułuje, na­biera kształtu, za­ryso­wuje się i prze­ciera przez chaos myśli by za chwi­le zno­wu wpro­wadzić się w stan wa­hania, niepew­ności – przyjść na świat, czy kryć się jeszcze, czy pocze­kać na bo­gat­szą treść, ale tej ciągle bra­kuje i nic się na jej przy­bycie nie za­powiada. Odpowiedz

Od­po­wie­dzią tłumu w do­le były stra­pione spoj­rze­nia se­tek is­tot, którym na­leżałoby udo­wod­nić, że ich is­tnienie to tyl­ko kon­sekwen­cja narodzin. Odpowiedz