My tak dalecy sobie i bardzo bliscy na swych łódeczkach w życia oceanie, wyglądamy jednej wspólnej wyspy, która zwie się - Miłość lub Kochanie. My tak spragnieni uczuć, jak sieroty, chcemy wierzyć, że ktoś nas przygarnie, bo już lecą ku nam te motyle-tęsknoty i płoną w sercach czerwone latarnie. Gdy się złączą nieśmiałym dotykiem, te nasze dłonie i My coś poczujemy, to każdy nasz szept się stanie głośnym krzykiem i już tylko dla siebie będziemy. A więc - płyńmy miłości naprzeciw, aby odnaleźć to swoje przeznaczenie, już nam w chmurach nowe słońce świeci, co rozgoni naszej samotności cienie... Odpowiedz

Uwielbiam wyspy zwłaszcza na oceanie w gorącym klimacie. Odpowiedz

To, co możesz uczynić nie jest tylko maleńką kroplą w ogromie oceanu, ale jest właśnie tym, co nadaje znaczenie twojemu życiu. Albert Schweitzer Odpowiedz