Blask słoneczny całego roku bywa zmyty przez jednodniowy deszcz. Odpowiedz

Nie myśl nig­dy, że pos­mutniałem... po pros­tu wiatr mi w oczy wieje, chmu­ry nie raz deszczu nam odmówią. A Ty przyo­dziewasz mą codzien­ność. Za­miary mo­je uczą się jak być Twoimi. Ro­sa w pro­mieniach łas­ka­mi skro­piona... Odpowiedz

A nad głową tony chmur, spoglądają bacznie w dół. Lecz to nie jest już poezja, tylko słów kwiatowych frezja, trochę deszczu, trochę słońca, świat w swym cudzie nie ma końca Odpowiedz

Niebo przybrało. Perłowo szarawą barwę. Wiatr gna. Bo bezkresnym. Burym niebie. Ciężkie. Wilgotne. Od deszczu chmury. Odpowiedz