Bajka Chcesz, żebym bajkę Ci napisał, Jaką dziecku opowiada mama Po cóż ułudą śnioną Cię kołysać, Gdy Bajką jesteś sama. Czyż nie zjawiłaś się na morskiej plaży Jako Rusałka, topielica zwodna, Która najdoświadczeńszych z kół śmiałych barkarzy Na toń sprowadzić godna? Albo nie wstałaś z białej morza piany Jako Syrena z oddali wabiąca, Która żeglarzy w kraj raf zabłąkanych W otchłań ułudą wtrąca? Syrenie niechby, czy li rusałczane Są Twe ułudne czary czy przymioty, Bajka jest treścią Twej w istność przemiany I Twej boginczej istoty. Bajką jesteś prawdziwą zaiste, Mimo ziemskiej realizacji — Nie wiadomo, co dla Cię bardziej rzeczywiste: Świat czy utrwalony miraż wbrew racji? Niby znasz zło i dobro, co Cię więcej rani, Kolce ukłuć skwapliwie niby róże zbierasz - A wobec życia, jak wobec nagłej otchłani, Szeroko oczy otwierasz. Władysław Orkan Odpowiedz

Załaman­a Syrena siedzi na brzegu wody i smutno spoglada na pięknęgo łabędzia Odpowiedz

Uważaj łabędziu . Upa­dek jest bolesny nawet dla ptaka. Odpowiedz

Syreno - Dziew­czy­no, Ko­bieto, przyszła mat­ko swoich dzieci! Zam­knij oczy, zas­tanów się... Jak ma wyglądać Two­je życie? Odpowiedz

Harmonia dusz :) Odpowiedz

Czy to tarło ,czy tokowanie? Odpowiedz