Jeżeli chce się poznać czyjeś żądze, to trzeba komuś kazać spakować walizkę na wyjazd. Odpowiedz

Znikły też moje dwie walizki, obie czarne, duża i mała. I moje buty, również czarne. I tak kluczyłem to w lewo, to w prawo, całkiem pogubiony, żałosny jak robak, co ucieka spod lampy. W samym środku tych trzewi, obok nieczynnego pucybuta, zamkniętych hamburgerów, gazet, policjanta, pijaka. Lecz coś jakby zakład fryzjerski było oświetlone i dziwnie podzielone na trzy odrębne pokoje: w jednym jakiś mężczyzna przymierzał manekinom skóropodobne czaszki z gumy, w drugim fryzjer z wielkimi szykanami obsługiwał trzy łysiny; trzeci musiał być po prostu małą kostnicą, lecz z tymi samymi trzema głowami od fryzjera co teraz były jak maski pośmiertne renesansowych papieży. Odpowiedz

Były znaki, sygnały, cóż z tego, że nieczytelne. Może trzy lata temu albo w zeszły wtorek pewien listek przefrunął z ramienia na ramię? Było coś zgubionego i podniesionego. Kto wie, czy już nie piłka w zaroślach dzieciństwa? Były klamki i dzwonki, na których zawczasu dotyk kładł się na dotyk. Walizki obok siebie w przechowalni. Był może pewnej nocy jednakowy sen, natychmiast po zbudzeniu zamazany. Każdy przecież początek to tylko ciąg dalszy, a księga zdarzeń zawsze otwarta w połowie. Odpowiedz

Prawo ostatniej nocy na wycieraczce... Odpowiedz

Podróżny zestaw. Odpowiedz

Wakacje, znów będą wakacje,na pewno mam rację wakacje będą znów/ kabaret OTTO/ Odpowiedz

Bagaż podręczny... Odpowiedz