Czasami dostajemy coś za nic taki prezent od losu czyjeś serce dobre bez granic czyjąś dłoń ciepłą w dni mrozu I słowa co głaszczą przytulą swym ciepłem o miłym dotyku jak delikatnym szalem otulą i kołyszą jak woda w strumyku Ale czy potrafimy z ufnością te dary losu przyjmować tak mało w dobro wierzymy tak pełna nieufności jest głowa I serce zamknięte na miłość za murem cynizmu schowane bo rany są ciągle świeże przez kogoś innego zadane Ja wierzę w prezenty od losu choć nie raz się pomyliłam przyjmując dar pełen ciosów jak dobry dar przytuliłam I choć te dary od losu nie raz gorzko zawodzą to pośród tych fałszywych prawdziwe PERŁY przychodzą Odpowiedz