Cicho, cichutko, niech zamilkną głosy. W azyl spokoju czas położyć głowę. Gdy sił nie starcza by odmienić losy, Myśli wyciszyć, chociaż o połowę. Zielenią trawy, kwiatem się zachwycić, Chmurką odpłynąć lazurowym niebem, Szczebioty ptaków do serca przemycić, Bo żyć się nie da, samym tylko chlebem. Wierszyk napisać, wcale nie wspaniały, Tobie potrzebny, bo lekarstwem duszy. Gdy nikt nie widzi, płacz uczynić mały, Śmiechem wybuchnąć, kiedy nikt nie słyszy. W poszumie wiatru melodię uchwycić, Gwiazdy przytulić na wieczornym niebie, I jeszcze piosenkę przed snem zanucić, Życie uśmiechnie się również do ciebie. Odpowiedz