Jules Supervielle* Kwiaty na ścianie w twoim pokoju Dla Anity „Choć rośniemy na ścianie, Twardych łodyg nie mamy I pachniemy tak lekko, Lżej niż powiew nad rzeką I niż kwiaty prawdziwe. Taką woń kwiaty miały W dawnych krajach szczęśliwych I w przyszłości krainach, Tak będziemy pachniały, Bo ten przywilej mamy. Giętkie jak witki wina Do góry się splatamy, Aż nas sufit zatrzyma. I bardzo się boimy, Że nikt nas nie zrozumie: Przecież nie mamy zimy, Chmur ani świeżych pąków. A tak bardzo nam trzeba Rosy, wiatru nad łąką, Pszczół, motyli i nieba.” Odpowiedz