Człowiek wolny to człowiek świadom swego życia, jego wartości, również tych wartości, które w górach objawiają się najsilniej: jak strach, radość, jak przyjaźń. Dzięki górom wkracza się do świata, w którym proste słowa nabierają na powrót swoich pierwotnych, szlachetnych znaczeń. Opadają maski, kończy się udawanie i ludzie pokazują się takimi, jacy są naprawdę. Odpowiedz

Wojciech Świętobor Mytnik "Przedwiośnie w Tatrach" Po Goryczkowej Czubie i ciemnych kłębach chmur Pradawne gnają lęki i groza wiecznych gór. Słońce im mgieł korony z rogatych strąca łbów, A one gnają, gnają... w zamrocza górskich snów. Przede mną panorama milczących czarnych Tatr, Gdzie tylko w turnie duje osamotniony wiatr. Klękam w milczącym jarze, ręką odganiam mgłę, Na starą wiarę Ojców mocno się w duchu klnę I wbijam w twardą ziemię złoty solarny krzyż! - Zbudźcie się, Bogi Wiosny, rozbijcie zimy spiż! Piorunem, ogniem, mocą spalcie Marzanny sny! I strąćcie w otchłań światła, w niepamięć leśnej mgły! Granitów ciemne grzywy czesze lodowy wiatr. W martwej krainie śniegu tonie tatrzański świat. Na szarej tafli wody skrzą się tańczące kry. Idzie nasz kres, Marzanno. Spłoniemy. Ja i Ty. Odpowiedz