Są chwile o świcie jak jabłka rumiane, południe jak złota gotycka lawina . a potem wieczór.. ścieżki dnia splątane, księżycowym sierpem przecina. ❤️ Wciąż stukot serca wciąż dni odpływ, i nawet nie wiem ile mi zostało, żeby Tobie mówić pierwsze... dzień dobry, i Tobie ostatnie dobranoc. ❤️ Że się troski nauczyć nie można wiedziałam, lecz dziś, więcej wiem, kiedy nadciąga rzeka snu powolna, pod powiekami Cię unosi w sen. ❤️ Tyle gwiazd i jabłek pod ręką wszystkie dla Ciebie, a jeszcze chciałabym łąką, razem iść, na wiosenne święto wniebowstąpienia skowronków. Dla Ciebie słowa prowadzić. ❤️ w złote wesele pieśni dla ciebie żyć, i nie umierać z Tobą patrzeć. jak klucze dzikich gęsi jesień się otwiera... i niech w roku będą. ❤️ tylko same lipce z płonących lipców, lata całe bo kocham Cię. ❤️ jak Cygan skrzypce jak zima dzwonki białe. Jestem tuż obok... Tak blisko..Spójrz... Odpowiedz

Zjawiskowa noc. Odpowiedz