Wiem, że przyj­dziesz, noc będzie roz­grza­na, duszna ciszą i płomieniem bzo­wym; kwiaty wios­ny niosąc na ko­lanach spłyniesz ciszą i ciszą mnie zgu­bisz... Może przyj­dziesz w roz­krzycza­ne ra­no, strze­lisz gwiazdą w słoneczni­my spokój, strze­lisz ser­cem w duszę słońcem zlaną w nies­podzianym, dziw­nym ja­kimś ro­ku. Może będzie deszcz o szy­by dzwo­nił, na fa­lis­tym morzu uko­jeniem, może po­wiesz mi, co wal­ka z życiem, może po­wiesz mi, co Jest cier­pienie. Może będzie deszcz o szy­by dzwo­nił, światło będzie pioru­nem się wiło (w da­li kro­ki zdysza­nej po­goni). Wiem, że przyj­dziesz, wiem, że po­wiesz: Miłość... Odpowiedz