Nie mamy w życiu dróg wytyczonych, aby bezpiecznie móc po nich kroczyć; by się nie trzeba obawiać tego, że w złym kierunku z nich można... zboczyć. Któż by nie pragnął kroczyć przez życie, drogą usłaną tylko różami; wierzyć w swe szczęście zaraz o świcie, mając nad głową nieba... aksamit. Kto by nie pragnął być tak kochanym, jak tylko można sobie to wyśnić; miłość zabliźnia te wszystkie rany, każdy kochanym przecież wciąż... chce być. Któż z nas by wzgardził, gdyby fortuna, do rąk łaskawie wpychała się nam; wszystko, co błyszczy, jak złota łuna, każdy by pragnął mieć dla siebie... sam. A przecież życie niesie i troski, czasami smutek też nam dokucza; człowiek, będący stworzeniem boskim, do bram, gdzie szczęście, nie posiadł... klucza. Równo rozdziela los nam swe dary, i tak z pokoleń na pokolenia; więc, choć nam będą grały fanfary, to przyjdzie także czas na... cierpienia. Odpowiedz