Przez życie... Przez życie trzeba iść ostrożnie nie depcząc białe kwiatów ludzkich serc. w oczy wpatrywać się nabożnie, wyznawać miłość w blaskach świec. Przez życie trzeba iść też godnie, rąk nie odtrącać wyciągniętych, usta i dusze karmić głodne, nie bać się choćby i przeklętych. Przez życie trzeba iść z uśmiechem, odbitym w każdym ciepłym słowie, i tak po prostu być człowiekiem, w szarego życia każdej dobie. Przez życie trzeba iść serdecznie, niosąc w otwartych dłoniach światło, bo tylko tacy żyją wiecznie, którzy z miłością w sercach gasną. Odpowiedz