,Letnia ulewa” Irena Suchorzewska Przed chwilą słońce. Nagle ... ulewa! Bije o ziemię, bije o drzewa, na szybach dzwoni i w rynnach śpiewa, w kałużach pluszcze letnia ulewa. I znowu cicho. Znowu pogoda. W całym ogrodzie kałuże, woda... Po ścieżkach płyną srebrne strumyki... Prędko! Zbierajmy l leśne kamyki, port budujmy, gdzie płytkie morze. Tamy stawiajmy w ciepłym jeziorze. Puszczajmy łodzie z listeczków gruszy, nim ziemię znowu słońce osuszy... Odpowiedz