Powiedziała mi stara góralka W naciągniętej wypłowiałej chuście: - Widać, że panu jest żal tych Gór opuścić! A góry się żegnać nie chciały, Całe zwinięte we mgle. - Może byście mnie tak pocałowały? Odpowiedziały: - Nie! I podciągnęły na nogi Stary tumanny koc. - Do widzenia, gaździno, trza w drogę. Już zaraz noc. Odpowiedz