Nadszedł czas, abyśmy przyznali się do naszej znikomości, dokonując odkryć w nieskończonym niezbadanym kosmosie. Dopiero wtedy zdamy sobie sprawę, że jesteśmy tylko mrówkami w rozległym stanie wszechświata. A jednak nasza przyszłość i nasze możliwości leżą we wszechświecie, gdzie bogowie złożyli obietnice. Odpowiedz

Zbyt wiele miał tu do zrobienia, zbyt dużo na świecie się dzieje, zbyt wielkie w nas były pragnienia, zbyt duże w nas były nadzieje. Odpowiedz

Z tobą chcę oglądać świat… Z tobą chcę oglądać świat, wśród wysokich błądzić traw, wtedy to, wszystko to, to co widzę , czuję - naprawdę jest: kwitnie sad, powiał wiatr , tak jak śnieg sypnął kwiat, wszystko to naprawdę jest ! Z tobą chcę oglądać świat, jaki piękny księżyc – patrz ! Widzisz to, to co ja, jakie to jest proste- wystarczy być - jaki świt , jaki blask, jaki śpiew, jaki ptak , wszystko to, to wszystko w nas! Odpowiedz