...

"Jakże trzeba poganiać życie,żeby łaskawie żyło!Zabieramy to życie na spacer,aby się przewietrzyło.Karmimy je,żeby nie osłabło.Kładziemy do łóżka,by się wyspało,albo kochamy się z kochankiem,aby to życie dotknęło w sobie czegoś,owej tajemniczej energii,która je uskrzydli i rozpali!Na chwilę.A na co dzień ciągniemy je za sobą,jak dziecko worek z kapciami..."