...

"Siadam na drewnianej huśtawce i zamykam oczy,pozwalając,żeby bujał mnie wiatr.Słodki zapach kwiatów wypełnia mi nos i na chwilę zapominam,gdzie jestem.Otwieram oczy i spoglądam w błękitne niebo,typowe dla lata,z kilkoma białymi chmurkami,które wyglądają jak wielkie kłębki zwiewnej waty.Stąd niebo wydaje się o wiele bliższe,niż ulica i nie mogę po raz setny nie zadać sobie pytania,gdzie moje miejsce"