...

"Oni mają swoje zmartwienia,liczą kilometry,myślą o tym,gdzie będą dzisiaj spać,ile forsy muszą mieć na benzynę,jaka będzie pogoda,jak tam dojadą,a przecież i tak tam dojadą.Ale muszą się zamartwiać i zdradzać czas pilnymi potrzebami,fałszywymi albo i nie,bo tak się lubią wiecznie przejmować i narzekać,a ich dusze nie zaznają spokoju,dopóki się nie przypną do jakiegoś uznanego,niepodważalnego zmartwienia,a kiedy już je znajdą,przyjmują odpowiedni wyraz twarzy,który będzie do niego pasował"