po­daj mi są ręke, te­raz, po­mogę Ci tam wskoczyć zro­zumiesz o czym mówię, nie dasz się więcej zas­koczyć sza­rości życia, ułudzie, uda­wanej chlu­bie czułości na po­kaz, miłości pod roz­kaz Odpowiedz

Po­pełniasz masę błędów, o których ja nie mam pojęcia, bo prze­cież nie mar­nu­jesz słów. One nie są nam pot­rzeb­ne, jed­nak cza­sami żałuję, że nie wy­powiesz na głos swych myśli. Marzę o tym, aby móc w nich czy­tać. Może wówczas wie­działabym co mam ro­bić? Jak się zacho­wać? Odpowiedz