w pus­tym objęciu obej­muję pus­tkę, żeby było jej ciepło, a może przes­ta­nie być zła, może odej­dzie. nurt słów spływa po stromej górze i lądu­je na zamku fantazji , i spa­da, a ja pal­cem mean­druję i spa­dam wraz z nim. Odpowiedz