Wiem, los nie umie żartować zmienia się w bydle pyskate ... lecz po cóż tak się przed światem chować po cóż uciekać przed światem Wierzę, jak durniów wielu że wygram walkę z cieniem ... bo los sprowadzić do parteru czy to nie piękne marzenie? Wierzę, że w Wielkim Kasynie obstawię złotą kulę... i albo szczęście moje przeminie albo rozpieprzę pulę Wiem, że na fali wściekłości rzucę najwyższą ze stawek... i same szóstki wycisnę z kości same siódemki nawet Zostawię smutnych, niech siedzą na złotą posadzkę splunę... zejdę po stopniach usłanych miedzią ośmieszę wredną fortunę Lecz póki co, na razie jak wszyscy skromni i mali ... obiorę ziemniaczki postawię na gazie może choć mąż mnie pochwali... Odpowiedz

" Życie to nie ro­syj­ska ru­let­ka, masz wpływ na to czy je wyg­rasz, czy przegrasz. " Odpowiedz

Ha­zard człowieko­wi jest tak pot­rzeb­ny jak ry­bie ręcznik. Odpowiedz