Wieczór nadszedł, by noc przywitać I noc nadejdzie, ciemnością spowita Czarną mroku taflą, okryje świat cały W czerń zamieni to, co było białym Nadejdzie wraz z nocnym czarem, Wiatr niosący cienie szare, Chłodnym mrozu dreszczem spowity Z zapachem życia, zimnem zabitym I gdy już to wszystko okryje się nocą I księżyc zabłyśnie całą swoją mocą Nadejdzie koniec tej nocnej podróży By dzień przywitać w słonecznej burzy Odpowiedz

Każdy człowiek jest jak Księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu. Odpowiedz

Sen na paluszkach z bladym mizernym księżycem w okna zagląda Zabiera troski tuli skrzydłami Okrywa marzeń cudnych pierzynką Czaruje różdżką i kolorami Odpowiedz

Nie można wypić oceanu ani całować księżyca to taka wyjątkowa natury tajemnica Odpowiedz

Lubię tę noc co lejce na niebo zarzuca gdyż nawet wtedy to co mnie zasmuca odchodzi razem o świcie i dzień zaczyna nowe życie. Odpowiedz

Dobranoc szepnę do ciebie spójrz księżyc i nocka już na niebie i ciemno zrobiło się skończył się dzień. Odpowiedz

„Życia, nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach...” Odpowiedz

Nie ciekawie wygląda ta sceneria księżycowa :) Odpowiedz

Biedna Fluttershy się zgubiła :(( Odpowiedz