Ojciec mi mówił: życie to wielka impreza, więc zrób wszystko by nie być na niej kelnerem.” Odpowiedz

A GDYBY TAK... A gdyby tak być barmanem, Koktajle mieszać radosne Podawać z plasterkiem słońca, Marzenia pachnące miłośnie... A gdyby tak być kelnerem, Na tacy w kształcie księżyca Roznosić ciepłe nastroje, By nimi serce zachwycać... A gdyby tak być idolem, Wyśpiewać swe serce i duszę, Łzy w Twoich oczach zobaczyć I drżenie w głosie od wzruszeń... Każdy z nas marzy, by światełko jego duszy mogło wyjść z ukrycia i rozbłysnąć pełnią blasku .. życzę tylko dobrych chwil ,które cieszą serce... Odpowiedz

Los jak kelner – nie spieszy się z podawaniem na tacy… Lidia Jasińska Odpowiedz