Ile razy upadniesz, tyle razy się podnieś i walcz dalej. Odpowiedz

i mam oto tę wyczekiwaną patologicznie upragnioną pustkę, bezkresną wokół ciszę przerażającą samotność która miała być balsamem, miała lecz nie jest bo czyż samotność może cokolwiek leczyć uśmierzać ból, rozdarcie ucieczką jest tylko ucieczką w panice w popłochu, w niewidzialnym histerycznym tłumie uważaj by cię nie rozdeptały nogi których nie widzisz lecz czujesz ich niebezpieczną bliskość, uważaj na głowę na serce na dłonie bo nic już nie napiszą, szanuj gardło struny głosowe nie krzycz mów cicho i spokojnie chociaż ból promieniuje od od trzewi głęboko się zagnieździł, pokonam go wygram albo odejdę dumnie nie korząc się z głową pod- niesioną do góry . Odpowiedz

Można być wiel­kim w naj­mniej­szych czyn­nościach. Np z małą kaczką pływać w mętnej wodzie. Odpowiedz

Trafił się jej niezły punkt obserwacyjny. Odpowiedz