Róża rankiem rozkwitła, w południe płatki zwiera, jakże krótki jej żywot, wieczorem już umiera. Odpowiedz

Jak oszałamiająca krys­ta­liczność zi­my i jej płatków. Jak wios­na w pa­lecie kwiatów. Jak kruchy lot mo­tyla. Jak szkarłat­ny zachód słońca. Jak po­ran­na ro­sa na płat­ku i jak de­likat­ny do­tyk ust, który za­mienia się w po­całunek. Tak niet­rwała a za­razem piękna pot­ra­fi być miłość. Odpowiedz