Kochać i tracić, pragnąć i żałować, Padać boleśnie i znów się podnosić, Krzyczeć tęsknocie; „precz!” i błagać „prowadź” Oto jest życie: nic, a jakże dosyć… Zbiegać za jednym klejnotem pustynie, Iść w toń za perłą o cudu urodzie, Ażeby po nas zostały jedynie Ślady na piasku i kręgi na wodzie. /Leopold Staff/ Odpowiedz