Czuł ból gdy mówiła mu, że jest nie­szczęśli­wa Ona płakała bez­silna, gdyż Jej par­tner to pamarańczowy pi­jak Odpowiedz

Pat­rząca w oczy nieba przez 315 kilometrów, Uciekająca w toń i z to­ni pow­szechne­go nieużyt­ku – ta­ka się stała. I ta­kim ob­ra­zem na­malo­wana re­zyg­nacja zna­lazła nu­ty artysty, Ar­tysta zwał się buntem. Chciała krzyczeć mo­noto­nią w potłuczo­nym geście zna­jomości, A zna­lazła tyl­ko prośbę o wzrok dla głuchego. Odpowiedz

Sa­mot­ność spra­wia, że sta­jemy się bar­dziej su­rowi dla siebie sa­mych a łagod­niej­si dla in­nych: i jed­no, i dru­gie czy­ni nasz cha­rak­ter lepszym. Odpowiedz