I sił już brak, i wiary brak gdy dźwi­ga smoka brze­mię, leżąc na wznak, wojownika wrak przek­li­na swe is­tnienie... Odpowiedz

miał naj­piękniej­szą duszę pod słońcem, piękniej­szą od swo­jego błys­kotli­wego umysłu czy ideal­nej twarzy. pat­rzył na mnie tak, jak­by i on widział moją duszę, a to co widział, bar­dzo mu się po­dobało. Odpowiedz

jakis taki nie zadowolony ten smok sie wydaje hi :) Odpowiedz

kieszonkowy smok Odpowiedz