Mój ogród... Zapraszam Cię do mego świata, tam, gdzie baśniowe rosną drzewa, muzyka płynie w aromatach i co dnia nowy wiersz dojrzewa… Pokażę ci, jak hodowałam w ziemi, co od mozołu czarna najskrytszych marzeń kosze całe, zaszczepki szczęścia i snów ziarna… Potem w przyjemnym chłodzie cienia naparzę Ci pachnącej kawy i na miseczce dam wspomnienia aby je chrupać dla zabawy… A przed rozstaniem jeszcze wręczę bukiet intencji mych najszczerszych, owinę je w stubarwną tęczę i dam na drogę tomik wierszy… Wiem, że świat interesów ludzi bez uczuć - podły jest ogromnie, więc Cię z pewnością szybko znudzi… a wtedy, proszę, wróć znów do mnie...! Odpowiedz

Nie zabraknie. Odpowiedz