Kruk łamiący szablon Umysł mój spowiła mgła, gęsta i nieprzenikniona niczym smoła. Myśli zaczęły krążyć jak ptak nad nad bezkresem oceanu szukając lądowiska. Wzburzone wody schowały się we mgle więc tylko słyszałem ich łoskot. Kilka zamachów zmęczonych skrzydeł i zniżyłem lot. Opór powietrza zatrząsł torem lotu. Nic po za hektolitrami wody. Zatoczyłem kolejny krąg i dostrzegłem ją. Bezwładną beczkę unoszącą się niczym nadzieja na lepsze jutro kiełkująca w psychikach ludzi. Jako myśl, ptak wylądowałem, ja czarny kruk niosący świadomość. Strząsnąłem z piór krople słonej wody. Fale uspokoiły się. Swym czarnym okiem spojrzałem na drewno będące teraz moją nadzieją. Odpowiedz

Kruk krukowi niestety oka nie wykole Odpowiedz

Kruk Bodyguard... Odpowiedz