Była po­ranną kawą bez cuk­ru. Śmie­chem dziec­ka na huśtaw­ce. Ko­loro­wym mo­tylem zapląta­nym w fi­ran­ce. Była świętym ob­razkiem scho­wanym w por­tfe­lu i kieliszkiem czer­wo­nego wi­na do ko­lac­ji. Była spóźnionym po­ciągiem. Bi­letem pow­rotnym. Wczo­raj­szą kłótnią. Była zacho­dem słońca i kroplą ro­sy o świ­cie. Była wszys­tkim. Nie była tyl­ko sobą. - Autor: aeszka Odpowiedz