Nie błąkać się, nie miąć w wyławianych Krzewach i nie szukać śladów lebiody, Ze snopem swoich włosów owsianych Na zawsze weszłaś w moje sny. Z purpurowym na skórze sokiem jagody Tak delikatna i piękna byłaś. Przypominałaś różane słońca zachody I jak śnieg jaskrawo lśniłaś. Suche ziarenka twych oczu się rozsypały, A czułe imię roztopiło się i dzwoni, Lecz zmięte szaliki z fałdami pozostały I zapach miodu twych niewinnych dłoni. Gdy świt na dach wchodzi w cichej dobie, A kotek łapką swój pyszczek myje, Słyszę szeptane rozmowy o tobie, Wodniste pieśni, które wiatr wyje. Pozwól mi czasem, jak szepcze wieczór niebieski, Abyś pieśnią i marzeniem dla mnie była. I jak ci, co twoją zgrabną talię i ramiona wymyślili, Do jasnej tajemnicy swe usta przyłożyła. Nie błąkać się, nie miąć w wyławianych Krzewach i nie szukać śladów lebiody, Ze snopem swoich włosów owsianych Na zawsze weszłaś w moje sny. Odpowiedz

Chodź własnymi drogami nawet po obcych rajach. Odpowiedz

Ach, jak przyjemnie na słoneczku:) Odpowiedz

Jaki fajny kociaczek :) Odpowiedz

Idzie wiosna, pora radosna :) Kociak słodziak :) Odpowiedz

Jaki elegancki kotek 😁 Odpowiedz