Nie rozpamiętuje, nie cofam się, nie żałuję, nie stoję w miejscu. Nie dotykam niepotrzebnie pewnych miejsc w mojej duszy, nawet gdy o to się proszą. Wiem, że taki dotyk może zburzyć to na co ciężko pracowałam. Idę dalej. Idę naprzód. Ze słońcem pod pachą i nadzieją na ramieniu. Idę tam gdzie szczęście otwiera, przede mną swoje ramiona. Idę wprost ku tobie. Odpowiedz