Bo Pan Bóg jest tak jasny, że nic nie tłumaczy bo wiedzieć wszystko to nic nie wyjaśniać, stąd cierpienie po prostu nie wiadomo po co tak od razu bez sensu że całkiem prawdziwe, wszystkie łzy jak prosiaki chodzące po twarzy bo miłości tak piękne że wciąż niemożliwe, choć listy po staremu i szept w białej kratce spotkania po kolei wiodące w nieznane, szczęście co się nagle obliże jak cielę i śmierć tak punktualna że zawsze nie w porę choć wiadomo śmierć miłość od śmierci ocala, I jeszcze stare furtki donikąd i wszędzie, w których kiedyś czekałeś na to co nie przyszło wyżeł co chciał ci łapę podać na zawsze, biedronka co wróżyła że wojny nie będzie. Lecz Pan Bóg wie najlepiej - więc wszystko inaczej czasem prośby nam spełnia żeby nas zawstydzić. ksiądz Jan Twardowski Odpowiedz