Niedługo przyjdzie jesień ,ciężkim koszem objuczona, jakim losem mnie obdarzy ,czy przyniesie mi ona, szczęśliwej chwili orzech chwili, która minęła nim zaczęła się jeszcze na nią, nie trzeba kosza tę nawet ja w garści zmieszczę i żeby uwolnić ręce, na bok szybko odłożę, by wydobywać z kosza: marzenia wielkie dynie tęsknoty winogrona, suszonych jabłek smutki i słodkich łez w poziomkach ,słoiczek malutki . Odpowiedz

Ludzie to by chcieli mieć, jabłko i zjeść jabłko. Zapomnieli, że czasem można się ,podzielić. Odpowiedz