Księżycowe prace. Kiedy noc przez swe palce godziny przesiewa odpływają w niepamięć wszystkie niespełnienia a zaspany Księżyc tak słodko sobie ziewa jakby nie miał tej nocy już nic do zrobienia. A przed nim tyle okien, w które zajrzeć trzeba by sypnąć w nasze oczy srebrną magią gwiazd daleką drogę przebyć ma granatowego nieba i sny kolorowe znów porozsiewać kolejny raz. Wędrówkę swoją toczy więc po nieboskłonie za małą chmurką czasem się cichutko schowa by nie przestraszyć dwojga zakochanych, którym na ustach zamilkły zbędne słowa. A kiedy całą pracę swoją wykona dokładnie senny i zmęczony, przesłodko znów ziewa ciężką głowę na chmurce kładąc jak popadnie zaśnie, zasłuchany jak mu gwiazdka śpiewa. Odpowiedz