Bo piękna tego konia, nie można porównać do niczego innego, z wyjątkiem wiatru. Ale nawet ten nie jest, w stanie robić niczego innego, tylko wiać bezszelestnie w jego budzącą podziw grzywę. A wolnością naznaczona jego pierś ,wyrywa się do cwału, a głowa dumnie uniesiona, sięga słońca, które ją rozjaśniło, pozostawiając na niej ślad. Odpowiedz